心结

晨钟

                                 心结

                                                文/风儿

                                           把些许无奈
                                           留在古诗词里的寻觅
                                           让紊乱了的韵律
                                           送给渐渐远去的猿啼
                                           一杯邀月的淡酒
                                           斟满了大漠的落日
                                           抽刀断水
                                           挡不住落花的流逝。

                                           写下的文字里
                                           不再有感叹和哀怨
                                           即便炊烟染透了暮色
                                           对着渐瘦的弯月
                                           也不去幻求那千里婵娟
                                           留下的在心里
                                           只是岁月的萦绕
                                           还有那理不清的缠绵。

                                           今来古往的故事
                                           是一个个沉甸甸的心结
                                           时光的风疏雨骤
                                           磨不掉它固有的颜色
                                           敲击着心弦的句子
                                           即便可以让人忘情的唏嘘
                                           仍留下剪不断，理还乱
                                           一个无言的评说。

里西湖的王维

留在古诗词里的寻觅
是否去掉的?

让紊乱的韵律是否改为
把纷乱的韵律,



整首读来少点新意

犀子

问好{:soso_e160:}

欣赏超然

这心结不小。言之心结，即是不能洒脱地放下，总还有千丝万缕的联系扯不断。定是记忆深深，印记脑海了。但愿能将心结解开，阳光每天。

罗柏林

问好。

晨钟

里西湖的王维 发表于 2014-9-14 08:59
留在古诗词里的寻觅
是否去掉的?

谢谢指教！

晨钟

犀子 发表于 2014-9-14 10:40
问好

谢谢！

晨钟

欣赏超然 发表于 2014-9-14 11:17
这心结不小。言之心结，即是不能洒脱地放下，总还有千丝万缕的联系扯不断。定是记忆深深，印记脑海了。但愿 ...

谢谢品读！

晨钟

罗柏林 发表于 2014-9-14 22:20
问好。

谢谢！

梅州一道

需要多写。写什么？写你所见所闻所感。